بهار
زندگی تعداد نفسهایی نیست که میکشیم بلکه تعداد لحظات خوبی است که در ان به سر میبریمღ♥ღ بهترین لحظات من لحظه ی باعموها(فیتیله)بودن است...

آغازی پرخاطره

یکشنبه 90/1/7 ساعت 7:56 عصر

                                             *◊??◊ به نام خدای خاطره ها◊??◊*

سلامی به گرمی روزخوش آشنایی...آشنایی بافیتیله...آشنایی باخونه به خونه...

مابچه های نسل فیتیله ایم...ماتودنیای متفاوتی بزرگ شدیم...ماکودکی رومتفاوت ترازبچه های امروز سپری کردیم...بعضی ازمابااینکه کودک نبودیم ولی دنیای کودکی رو به وضوح احساس کردیم...مابافیتیله به دنیای کودکی سفرکردیم...مابه سرزمین شادیها پرواز کردیم...مابالبخندعموها وارد دنیایی سراسرشوروشادی میشدیم وباگریه وبغض عموها طعم تلخ روزگارو میچشیدیم...

مایادگرفتیم شادیهارو باهمدیگه قسمت کنیم...مایاد گرفتیم توغمهای دیگران شریک باشیم...مایادگرفتیم هرگز قلبی رو نشکونیم...مایادگرفتیم پاک باشیم مثل عموها...وعمل کردیم...

همه ی اینهارو مدیون 3عموی عزیزمون هستیمعموگلی» عمومسلمی »عموفروتن...خدا عشق ومحبت رو تووجودعموها گذاشت وعموهاهم بی دریغ اونو تقدیم تک تک مامیکردن...دنیای مامشابه بود...چون درس زندگیمونو ازعموها میگرفتیم...دنیای ما پاک ترین دنیابود...سرنوشت اینو برامون رقم زد تاتواین دوره زندگی کنیم وبافیتیله بزرگ شیم...

گرچه عموهاتنهافرشته های روی زمین خداناخواسته وبادلی لبریزازغم جدایی رفتند.فیتیله تموم شد...ولی ماهنوزهم فیتیله ای هستیم وفیتیله ای بودن تو خونمونه...مابافیتیله و خونه به خونه زنده ایم...ماشادیهامونو مدیون عموهاییم...ماهمه چیزرو مدیون عموهاییم...عشق فیتیله تموم قلبمو پرکرده وهیچ عشقی جزفیتیله کلید صندوقچه ی قلبمو نداره...

این وبلاگو ساختم تاخاطرات رو زنده نگه دارمشادی ها...غم ها...وحال وهوای اون روزارو زنده کنماین وبلاگ خاطراتو بصورت عکس هایی ازبرنامه بیان میکنه...از شما عزیزان میخوام همراهیم کنین ووارد دنیای خاطرات شین...ممنون.  

نوشته شده توسط بهار | موضوع: | لینک ثابت | نظر